مننژیت آسپتیک پس از واکسیناسیون mmr در کودکان مشهد
نویسندگان
چکیده
مقدمه واکسیناسیون علیه بیماری اوریون با استفاده از گونه زاگرب این ویروس از سال 1383 در ایـران آغـاز شـده اسـت، از آن هنگام میزان بروز اوریون و عوارض آن (به ویژه مننژیت) به شدت کاهش یافتـه اسـت، در عـین حـال در ایـن سالها موارد متعدد پاروتیدیت و مننژیت در فاصله زمانی تا 6 1 هفته پس از واکسیناسیون mmr دیده شده است . روش کار این پژوهش یک مطالعه توصیفی مقطعی آینده نگر، از مرداد ماه 1383 تـا تیـر مـاه 1388 مـی باشـد . محـل انجـام تحقیق بخش اطفال بیمارستان امام رضا ) ع( و بخش اورژانس بیمارستان دکتر شیخ و درمانگاه عفونی کودکان بـوده است. در این مطالعه کودکانی که در فاصله 1 تـا 6 هفتـه پـس از واکسیناسـیون mmr بـه مننژیـت آسـپتیک و یـا پاروتیدیت مبتلا شده اند به عنوان عارضه احتمالی واکسن اوریون در نظر گرفتـه شـده انـد . بررسـی آمـاری در ایـن مطالعه با استفاده از نرم افزار اکسل انجام شد . نتایج در مقطع زمانی فوق 24 مورد مننژیت (با یا بدون پاروتیدیت) و 16 مورد پاروتیدیت (بـه تنهـایی ) درفاصـله -39 9 روز (متوسط /19 9 روز) پس از تزریق mmr مشاهده شد. نسبت پسر بـه دختـر درگـروه مننژیـت 1/4 و در گـروه پاروتیدیت به تنهایی 3/2 بود. از مجموع بیمارانی کـه اطلاعـات دموگرافیـک آنهـا در دسـترس بـود 26 نفـر (65%) متعاقب واکسیناسیون 4- 6 سالگی و 12 نفر (30 %) هب دنبال واکسن یک سالگی دچار عارضه شدند. در ایـن مطالعـه یک مورد احتمالی انتقال ویروس واکسن از یک دختر 7 ساله به برادر 14 ساله اش مشاهده گردید . نتیجه گیری مننژیت آسپتیک در فاصله 1- 6 هفته پس از واکسیناسیون mmr در شهر مشهد شایع است .
منابع مشابه
مننژیت آسپتیک پس از واکسیناسیون MMR در کودکان مشهد
مقدمه واکسیناسیون علیه بیماری اوریون با استفاده از گونه زاگرب این ویروس از سال 1383 در ایـران آغـاز شـده اسـت، از آن هنگام میزان بروز اوریون و عوارض آن (به ویژه مننژیت) به شدت کاهش یافتـه اسـت، در عـین حـال در ایـن سالها موارد متعدد پاروتیدیت و مننژیت در فاصله زمانی تا 6 1 هفته پس از واکسیناسیون MMR دیده شده است . روش کار این پژوهش یک مطالعه توصیفی مقطعی آینده نگر، از مرداد ماه 1383 تـا تیـر م...
متن کاملمیزان بروز عوارض ناشی از واکسیناسیون MMR و DPT در کودکان زیر 18 ماه شهر بجنورد
زمینه و هدف: یکی از روش های پیشگیری از بیماریهای عفونی، ایمن سازی می باشد که هدف کوتاه مدت آن مهار بیماری در افراد و هدف نهایی آن ریشه کن کردن بیماری است. از آنجایی که واکسن ها دارای عوارضی هستند و تاکنون آمار دقیقی در مورد میزان بروز عوارض واکسیناسیون در بجنورد موجود نیست، لذا کسب اطلاعات در موردعوارض واکسیناسیون میتواند مبنایی برای برنامه ریزی های بهداشتی و بهبود آن باشد. مواد و روش کار: در م...
متن کاملبررسی ایمنی هومورال پس از واکسیناسیون بر ضد مننژیت مننگوکوکی در نیرو های مسلح
مقدمه. این تحقیق به منظور ارزیابی ایمنی هومورال متعاقب واکسیناسیون بر ضد مننژیت مننگوکی در نیروهای مسلح صورت پذیرفته است. مواد و روش ها. به 150نفر gµ 50 واکسن پلی ساکاریدی گروهA وC مننگوکوک بصورت زیر جلدی تزریق شده است و از تمامی افراد قبل از واکسیناسیون، 1، 4و7 ماه بعد از واکسیناسیون خونگیری شد. میزان آنتی بادی سرمها با روش هماگلوتیناسیون غیر مستقیم تعیین گردیده است ، که با این روش تیتر 16(معا...
متن کاملبررسی شیوع بیماران مبتلا به مننژیت آسپتیک متعاقب واکسن mmr در مدت 6 ماه دوم سال 1386
چکیده ندارد.
15 صفحه اولمیزان بروز عوارض ناشی از واکسیناسیون mmr و dpt در کودکان زیر ۱۸ ماه شهر بجنورد
زمینه و هدف: یکی از روش های پیشگیری از بیماریهای عفونی، ایمن سازی می باشد که هدف کوتاه مدت آن مهار بیماری در افراد و هدف نهایی آن ریشه کن کردن بیماری است. از آنجایی که واکسن ها دارای عوارضی هستند و تاکنون آمار دقیقی در مورد میزان بروز عوارض واکسیناسیون در بجنورد موجود نیست، لذا کسب اطلاعات در موردعوارض واکسیناسیون میتواند مبنایی برای برنامه ریزی های بهداشتی و بهبود آن باشد. مواد و روش کار: در م...
متن کاملبررسی ایمنی هومورال پس از واکسیناسیون بر ضد مننژیت مننگوکوکی در نیرو های مسلح
مقدمه. این تحقیق به منظور ارزیابی ایمنی هومورال متعاقب واکسیناسیون بر ضد مننژیت مننگوکی در نیروهای مسلح صورت پذیرفته است. مواد و روش ها. به 150نفر gµ 50 واکسن پلی ساکاریدی گروهa وc مننگوکوک بصورت زیر جلدی تزریق شده است و از تمامی افراد قبل از واکسیناسیون، 1، 4و7 ماه بعد از واکسیناسیون خونگیری شد. میزان آنتی بادی سرمها با روش هماگلوتیناسیون غیر مستقیم تعیین گردیده است ، که با این روش تیتر 16(معا...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهدجلد ۵۳، شماره ۳، صفحات ۱۶۳-۱۶۸
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023